Efsun bakışınla fırar ederim
Ararsan hayaller kur bundan sonra
İşgal olmuş ömrü alıp giderim
Sebebi maziye sor bundan sonra

Sığınak olsa da gülüşün bende
Gelen de sen oldun çabuk gidende
Kuzey kutbu gibi sevdalar sende
Kır kırabilirsen kır bundan sonra

Demonte hayata katıldık durduk
Sineye ah bastık yanıp kavrulduk
Bazen çölde rüzgar olup savrulduk
Ahımı koynuna sar bundan sonra

Ahvalim bellidir ağlar gökyüzü
Her şafak vakti öper gündüzü
Umutsuz değildir parlıyor gözü
Sende hercaiye var bundan sonra

Oysa ne çok sevdim bilirsin demi
Tecrübem hayattan bakma acemi
Okyanusda yalnız sarsıldı gemi
Sende sandalları sür bundan sonra

Adam gibi sevmek yakışır kula
Berzahlarda kaldım bu halim n"ola
Deruni duyguyla koyuldum yola
Mutluluk da neymiş gör bundan sonra

Umudun ışığı gönlüme esti
Aşkmış meşkmiş hepsin ucundan kesti
Arş-ı ala nuru gelince sustu
Nidam zayi Rabbim yar bundan sonra

Ayşe Kavak