BOŞU BOŞUNA

acılardan yüreğim bezgin
toprak çorak gönül kırgın
umutla yağan yağmurların
damlaları boşu boşuna

seni seyrederim ufuklarda
hayalini kurarım yokluğunda
sensiz yalan olan dünyama
güneş doğar boşu boşuna

hayatım benzer sigaraya
doğduğumda başladı yanmaya
ateşten gömlek sırtımda
kül olurum boşu boşuna

şehrin ışıklarını topladım
sana sarılır gibi sarıldım
esen rüzgardan umut aradım
sessiz esti boşu boşuna

umuda açılan bir gemi gibi
yüreğimde açtım yelkeni
gönlümde çoşar sevda denizi
dalgalanır boşu boşuna

gönül dargın hain yıllara
mahkum etti beni yokluğa
zincir vurdu umutlarıma
dert sayarım boşu boşuna

dertliden dert sorulmaz
aşığa sevda tarif edilmez
akan suya bend konulmaz
geçer ömür boşu boşuna

rüzgarda dağılır bulutlar
sessizce yağmuru uğurlar
yürek aşk sevdayla yanar
ahuzarım boşu boşuna

can yaktı habersiz gidenler
hain çıktı dost görünenler
ne yapsam görmedim değer
emeklerim boşu boşuna

sel oldu aktı gitti ömrüm
hiç uğruna bitti hayallerim
silindi geleceğim mazilerim
hatıralar ağlar boşu boşuna

kader yılmadan zulum eder
her günüm dündende beter
gülüşlerime bir hüzün çöker
gözyaşlarım boşu boşuna

almadım dunyada muradımı
kimse bilmedi acılarımı
dağalara anlattım kahrımı
toza karıştı boşu boşuna

yine dertli ötüyor bülbüller
soldu gönül bağımda güller
biti umut yıkıldı hayaller
dualarım boşu boşuna

davalı alın yazım davacı ben
bıktım olunmaz dertlerden
yoruldum kaderin sillesinden
çırpınışlarım boşu boşuna

sıkıldım yoruldum hayattan
azrail pay istiyor canımdan
kaderimi böyle yazmış yaradan
aldığım nefes boşu boşuna


m.özgür özbek