medcezir saatinde gül kokuyor odalar
çocuk gülüşlerinde salkım saçak bahar
güz geldi ana kucağına
yeryüzüne yeryüzü barışı gelmeden önce anneciğim
beyaz bisikletim patikada devrik
sabah yıldızı yaşama sevincini serçelerle bölüşüyor
sevdim seni kanadı kırık kuşlar gibi yusufçuk kuşlarının sesinde anneciğim

medcezir saatinde gemimin yelkenlerinde yelkovan kuşları
ipek ellerinde inceden inceye yağan yağmurlar
ilk kitabımızda sevinç dizeleri
morsalkımlı kadınların yazgısı değişmiyor anneciğim
yelesini sahra kumları gibi savuruyor hayat
sabah yıldızı uzun yolculuktan yorgun argın
sevdim seni kanadı kırık kuşlar gibi yusufçuk kuşlarının sesinde anneciğim

medcezir saatinde çekim gücü vardır kelimelerin
ah benim imge ve uyak düzeni olmayan şiirim anneciğim
güz geldi son kuşlar ötüşürken taraçalarda
öyle beklenmeden, nedensiz, kendiliğinden
gökkuşağının altından geçmeyi bekleyen çocuğum hala
susulamayan acılar içimde
kuşlar ve çiçekler sevgiyle büyüdüler senin masallarında aneciğim
güneşi kutsal sayıp selamladı bıraktığın kederler
yansıması olmayan aynalara hangi çığlığımı yansıtsam
güz geldi son kuşlar ötüşürken taraçalara
gel artık yeniden bir doğuş için anneciğim

susulamayan acılar içimde

Ömriye KARATAŞ
26.07.2018