Vedasız gidişin canımı aldı
Yokluğun ateşin hep Külü kaldı
Şimdi bende kol kanat kalmadı
Bir vedayı bile çok gördün sen bana


Yaşadım saymadım ölü gibiyim
Göz yaşım gördüler mejnun gibiyim
Canıma candın ölü gibiyim
Doğanay gibi ışık saçardın bana


Güvenme sakın güzelline
Al elini koy kefen cebine
Düşeceksin birgün sende kabir. e
Günü gelince salkım geç kaldım deme


Rüzgar savurur beyaz saçını
Eğdirme bana kalem kaşını
İlim irfan bilmez arar kendini
Ruhu şeytan olmuş insan gezigod



İnsan ol inanca yaşa
İlim bilimde dininden sapma
Allah kelamından başka arama
Kabirde hesaba düşersin birgü



Şair kamil Karaağaç. 22 7 2018 390