Mana dolu edanla, güzel bakmıştın bana
Gözlerini kısarken, sen bana benziyordun.
Sanki sevdadan yana, ışık yakmıştın bana
Deli dolu eserken, sen bana benziyordun.


Benim için kıymetli, benim için özeldin
Bir bahar rüzgarında, omza dokunan eldin
Saçların dağılırken, sen daha da güzeldin
Kaşın çatıp küserken, sen bana benziyordun.


Belki sonbaharlardı, belkide daha erken
Titremisti heceler, ben seviyorum derken
Kanat takıp uçmustum, akıl bastan giderken
O anları yaşarken, sen bana benziyordun.


Sevginin kucağında, büyüdük dağ misali
Koruyup kollar iken, çelikten ağ misali
Mutluluk ikliminde, gül açan bağ misali
Aydınlığa koşarken, sen bana benziyordun.


Anlam bulur kirpikte, asılı gözün yaşı
Dünyanın dertlerine, yorma o güzel başı
Varlığın su altında, parlayan çakıl taşı
Duyguların coşarken, sen bana benziyordun.


Ahmet MORAN