DÖN GEL MEHMED'IM
Saydım gideli tam dokuz yıl oldu
Dön gel artık dön evine Mehmed’im
Oğlun kızın gayrı sana el oldu
Dön gel artık dön köyüne Mehmed’im
**
Koyun kuzu kalmadı hiç adı yok
Eve giremiyom sensiz hiç tadı yok
Ayrı düşenlerin hiç muradı yok
Dön gel artık dön köyüne Mehmed’im
**
Bıraktığın evin çatısı çöktü
Avradın üzüldü dişini döktü
Annen baban yaşlı belini büktü
Dön gel artık dön köyüne Mehmed’im
**
Ayrılığı çeker oldum sineye
Döneceğim demiştin sen seneye
Güvenme hiç çuvaldaki deneye
Dön gel artık dön köyüne Mehmed’im
**
Ne araba isterim ne de para
Sen gideli düşündüm kara kara
Kapanmaz dokuz yıl açtığın ara
Dön gel artık dön köyüne Mehmed’im
**
Çocukların babam gelsin diyorlar
Sen gideli soğan ekmek yiyorlar
Her gün senin gününü sayıyorlar
Dön gel artık dön evine Mehmed’im
**
Dokuz yıl oldu nikahımı aldın
Gavur karısıyla sefaya daldın
Ne mektup saldın ne de para saldın
Dön gel artık dön köyüne Mehmed’im.
**
Yorganın yatağın serildi kaldı
Gömleğin dolapda dürüldü kaldı
Çocuklar resmine sarıldı kaldı
Dön gel artık dön köyüne Mehmed’im.
Şair EBUZER ÖZKAN