Ne hadım… temizler bunca pisliği
Ne idam ne de dam bu memlekette.
Var oldukça adam sendeciliği
Her günümüz dram bu memlekette.

Gizem, Ayşe, Leyla, Ceylin, Özgecan…
Saymadım verilen kaçıncı kurban?
İnsanlıktan çıkmış sürüyle hayvan
Yaşıyor tastamam bu memlekette.

Şefkati, vicdanı olmuş bertaraf
Sevgi bir cüzdanda eski fotoğraf
Merhamet nerede, nerede insaf?
Kalmamış bir gram bu memlekette

Belli ki tuzun da kokuşmuş tuzu
Emanet edilmiş kurtlara kuzu
Bir de halkın yüzde doksan dokuzu
Demezler mi İslam bu memlekette?

Döndüğü sürece cehalet çarkı
Kuşatır dağları taşları korku
Yanık kara bağrı acılar arkı
Yüzü sırılsıklam bu memlekette!

Analar yas edip ağlamazdı hiç
Başına karalar bağlamazdı hiç
Acısı yürekler dağlamazdı hiç
Çekseydik biraz gam bu memlekette.

İçimde gözleri kapanmaz yara
İklimler mevsimsiz kondu mezara
Kıyamet dediğin Eylül’den sonra
Kopmalı vesselam bu memlekette.

03.07.2018
Salih ERDEM