Ne kelime, ne de sözcük, yetmiyor
Sen benim gönlümde, şiirsin kadın
Yanım da olsan da, hasret bitmiyor
Ne yesem, ne içsem, veremez tadın
Sen benim gönlümde, şiirsin kadın

Yok sayarım sensiz geçen her anı
Hoşluktur sevdanın, diğer bir yanı
Gözlerin gülüyor, görünce beni
Kez, defa, sayısız, dudakta adın
Sen benim gönlümde, şiirsin kadın

Sevdim seni demek, anlamı susun
Kalpde de yer eder, bağlarsa yosun
Yaşam sebebimsin, bilmiyor musun
Her an her dakika, ederim yadın
Sen benim gönlümde, şiirsin kadın

Sevdalım diyorsam, mevzu çok derin
Kol kola yürürken, bizi bir görün
Şu deli gönlümde, başkadır yerin
Sanırım adımı, geç anımsadın
Sen benim gönlümde, şiirsin kadın

Bakışın bir başka, gülüşün başka
Kaş altında gözler, davetkâr aşka
Yakışırsın inan, gönlümde köşke
Vuslat olsun senin, her dem muradın
Sen benim gönlümde, şiirsin kadın

Çok acı söz ile, kalbe değsen de
Çile olup, şu başıma, yağsan da
Dudak büküp, kaşlarını eğsen de
Mağlup olur bir gün, sen ve inadın
Sen benim gönlümde, şiirsin kadın

Lüzumsuz’um her kadın bir çiçektir
Kendisine hastır, ayrı güzeldir
Her yürekte, yeri ise, özeldir
Durmadan başın da, eserken badın
Sen benim gönlümde, şiirsin kadın

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

YAD: Anılmak, anmak, yabancı
BAD: Rüzgâr