Uzaklaştım karbon kokan perma kültür şehirlerden
Arabesk kokulu sokaklardı
Aristokrat bir yaşama doğan Tolstoy zannediyordum kimileri hayatını
Serf köylü burjuvalar sizi
Küresellelti dünya bitti sevgiler deyip durursunuz
Dünyayı masallar kurtaracak taçsız çar tolstoy

Şehir sevgiye vejeteryan
Aristokrat hiyerarşi
Sonsuz sevgi çıkıp gelecek beyaz gecekerden
Aforoz unu unut yüreğim
Herkes Sergey ayzenştayn olmuş bu şehirde düzenbaz bir boyar
O tokat figürlerle bir manastır çekilmiş başpidkopos
Asası kırılmış yalnızlıklar
Kırmızı şafaklarda şalı boynumda
Neva nehri ağaçları son güzün yapraklarını döküyor
Beyaz gecelerden sesleniyor son sevgili
Yıkılmaz bir kale gibi sığındığım pencerelerin hani


Seni anımsadım aziz vadeli katedralinde
Hayat bir bolluk tiyatrosu
Hangi dansa ait çayın kışlık sarayı
Rakkaseler kıvranıyor rengarenk gökte mavi bulut
Umutlarda tutkularım hayallerden ideallerin söz ederiz belki
Görkemli beyaz gecelerden
Biter bir gün bu hasret bu azap devri
Bizanstan çift başlı kartallardan aralar verme ellerime
Bu şehir korkunç ilanlarda dolu
Bilmezler bir akasya nın kokusunu
Nereye uğrasak kavimler federasyonu

Seni yeniden diriliş katedrallerin bekliyorum
Nevski bulvarında yürürüz belki sağanak yağmurlarla
Dostonun beyaz gecelerini okuruz St petersburgta
İçime başrol kadar soğuk yorgun seviler iniyor
Devirdim sizi ey eski aşkların matinelerinde dönüp duran siyah beyaz filmler

Üzerimde mor bir pelerin
Peruğu uçuyor uğultulu şehirlerin
Kara gölgeler kucaklaşıyor
Reklam panoları da ucuz yağmalanmış seviler

Kaç aynan var senin ey şehir
Yansılarında kremlinin efendileri

Bu acılı kostümleri ben kendim giydim
Kasırgalardı ömrümüzü esir alan

Direnenleri tahrip et
Bahar yeni tohumlar satacak çare katherina

Neva nehri akıyor kuzeye doğru
İçimde yıpranmış bir afişsin sevgilim