Sular gibi buharlaşırdım elinde
Binbir güzellik vardı şirinliğinde
Asla çıkıp gelmeyecek günün birinde
Birbirimize verdiğimiz sözleri UNUTTUM


Sen yürüdüğünde yıldızlar tutuşurdu
Her sabah gözlerimiz buluşurdu
Kalbin ruhumda cıvıldaşırdı
Yalan olan mutlulukları UNUTTUM

Cennetim bilmiştim güzel gülüşlerini
Papatyalara eş tutmuştum sevgilerini
Doyasıya yaşıyordum özlemlerini
O aşkın büyüsünü ,havasını UNUTTUM


Kalbimi dolduran güzel gözlerin
Siyah mıydı ela mıydı unuttum
üstüne yaslanıp hayal kurduğum
Saçının rengini bile UNUTTUM



Araya simsiyah perdeler indi
Sensizlik kimsesiz yollara sindi
Belki bir başkası seviyor şimdi
Ağladım, inledim, sustum UNUTTUM


Sevmek ve sevilmek hep yalan bunlar
Sevenler sevilmez boş yere ağlar
Sensiz acaba bu kaçıncı bahar
Dönme artık geri seni çoktaaan UNUTTUM


Halil İbrahim TOPAL dostum ile beraber yazdığımız bu şiir için kendisine çok teşekkür ederim



21 haziran 2018
erdemli