Bürüdü saçlarımı

Bürüdü saçlarımı kardan beyaz aklar
aldı gençliğimi gördüğün bu yapraklar
önümde hep açık duran yoran yapraklar

Yarılanıyordu onuncu haziran gecesi
neden sonra uyardı beni ezan sesi
anladım ki her yanım tutulmuş gibi

Baktım gün ağarıyor yağmur yağmış
ıslanmış çimler bu gece açık pencereden
sabah yeli esiyor kütüphane içine serince

Bahar kokan bir sabah çimen yeşile
çiçek işlemeli allı güllü bohçalı dallar
aşk şarkıları söylüyor olmalı bahar kuşları

Ve ben, milyonluk kentte yapa yalnızım
gözlerim ferim elimde fitilsiz fenerim
kendimi arıyorum bu sayfalar arasında kendimi

Diyojen'im satırlar arasında geleceğimi arıyorum
bürüdü saçlarımı kardan beyaz gördüğün aklar
aldı gençliğimi geleceğimin yazılı olduğu yapraklar
1970 H. Fakültesi / Ankara