Sen haklı ,ben haksızdım hep
Sen sebepsiz giden ,ben suçlanarak bekleyen
Aşk vardı ve sevgi sana benden
Yıktın viran oldu ,ama ben tamir ettim
Anladım ki elini sürdüğün her şeyi
Viran edendin ,karalayan
Gömmek lazımdı seni daha fazla
Yıkma sevgiyi yok etme diye
Gömdüm kalbimin en derinine
Üstüne bir avuç sevgi serptim
Konuşamazsın bana etki etmez
Göremezsin artık, ölüler görmez.
Mazi diye bir mezar var işte ordasın
Ben ise çocukluğumdan beri
Yaptığımı yapmaktayım
Her acıyı dibine kadar yaşayıp
Küllerimden doğmayı ve ruhumla
Yaşam denizin de yalnız kimsesiz
Yaşamayı ,ilerlemeyi yanıp yanıp kavrulup
Yeniden yine küllerimden doğmayı seçtim
Sevgi benin ,sevmek benim mayam
Lakin artık bu sevgiyi kendime vermeyi öğrendim.
Başkasından önce kendime değer vermeyi
İşte o yüzden sen ve ben yok artık.
Ben ve akıp yaşam var.
Başkasından beklenen sevgi de ilgi de yalan