Ömrün geçiyor akıl ve iz’ana dair yoklukla
İpini çekenlerin boynuna dolansın bedduan kukla
Sen iradesiz teslim oluyorsun zamanın kollarına
Oynatıyor dört mevsim nice vicdansız ukala

Bir gölge oyunu mudur gördüğüm yahut masal mı
Çığırtkanlık yapıyor şaklabanlar yasal mı
Kaç takla atılıyor menfaatin yollarına
Su alan kayık mı tabut mu sal mı

Kuklacı sen de bir gün teslim olursun ecele
Kırılır aldatan ellerin etsen acele
Bil ki karşılamayacaklar seni bandoyla gülle
Bilmediğin bir şey var Allah Azze ve Celle

Kukla yaşını bilmiyorum lakin hayli kadim andan geliyorsun
Mizahın kırık kollarında bir ömür eliyorsun
Ukalaya uyup bindiğin sandalı deliyorsun
Ömrünün hitamında zamanın kalmaz niyaza
Kanaat etmiyor bil seni oynatanlar aza

Ömrün geçiyor kukla oynatılmakla dem dem
Seni oynatan buluyor ahalinin gözünde kadem
Sakın boş bulunma harcarlar seni
Çünkü bu cihanda en acımasız varlık evlad-ı Adem….
Ankara, 03.05.2018 İbrahim Kilik