____ ÇOBAN ____

Keçiyi koyunu önüne katar
Mesleği bellidir çünkü o çoban
Yorulmak bilmez ki terini atar
Yüzlerce davarı güdüyor Çoban

Sıcaktan bunalır emekci odur
Heybede cara sı Elması bodur
Kangalla dost olur yoldaşı odur
Dağı taşı aşar Eşekle Çoban

Kuşlar Türkü söyler dereler çağlar
Gara çaydanlık da demlenir çaylar
Sesine ses verir o yüce dağlar
Kavalı öttürür semaya Çoban

Dere tepe demez gezer ovayı
Çoluk çocuk evde unutur yuvayı
Gara lastik giyer şükür duâ yı
Cere ye doldurur şu bizim Çoban

Zifiri karanlık sessizlik boğar
Yıldızlar yoldaşı gece ay doğar
Ötüşünce kuşlar tan yeri ağar
Davarı doyurup götürür Çoban

Doyunca koyunlar biciği dolar
Koşana koşulur helkiler dolar
Bir gör curcuna yı kuzular doyar
Hâk'ka şükret sin Resul'da Çoban

19 / 04 / 2018
Şiir:Resul Civcik - Ayrancı Karaman

Fotoğraf:Hamit Yalçın + Kadir Tellioğlu + Alıntı
Fotoshop:Resul Civcik 2018