[ italik ] Sevmek güzeldi, aşk güzeldi
Gözlerinde zamanın durduğunu görmek,
dokunmak, hissetmek güzeldi
Çay eşliğinde sohbetler, gülmeler, kahkahalar,
şımartılmak güzeldi, hayatın en güzel renkleriydi.
Dostlukta saklı güven, ona sığınmak,
ona dert yanmak, düşerken beline sarılmak,
elinden tutulması, geçmişin unutulması ne güzeldi.
Beğensin diye güzel giyinmek,
sevgilin için özenip renklerle bezenmek, unutulmaz şeylerdi.
Ölmeden önce son defa aşka,
sevgiye ulaşacağın anda kalbinin durması ne kötü bir şey.
Kalp, kanla değil, sevgiyle çalışır, bunu böyle bilmek en güzel düşüncedeydi.
Çöllerde vahalar, vahalarda güller yeşertmek,
hayallere kapılmak, ağlamak,
kaybetme korkusu, yalan kokmayan duygular birbirinden güzeldi.
Geceleri bütün hislerle sevişmek,
seviştikçe daha çok bağlanmak, beklemek, özlemek, kavuşmak, hayal kırıklığı yaşamak aşkın tadı tuzuydu,
ki onlar aşk kokmasın diye vardır.
Buse kondurduğun dudaklardan iltifatların dökülmesi,
ruhunun okşanması, aşk delilikti, deli divane olmak,
imkansızları aminlemek, gözleri kapalı inanmak,
kokusuyla büyülenmek tarifi olmayan hallerdi.
-Di,-diler, ömrün umutları, arzuları.
Vakit varken yapmadıklarımızın,
yaptığımız halde kıymet bilmeyen ruhların feryadıdır bütün diler, -miş ve -mışlar.
[ /italik ]