Sevmek kimi zaman rezilce korkudur
Bir akşam üstü ansızın
Karanlığa yenildi bedenim
Tutsak ustura ağzında yaşamaktan yoruldum
Kimi zaman yüreğimi kırdı tutkusu
Birkaç hayat çıktı yaşantımdan
Hangi kapıyı çalsam
Arkamda yalnızlığın hınzır uğultusu
Nefesim tükendiğinde
Bir boşlukta uçtu sanki bedenim,
Gözlerime çark ettin.
Seni gördüğümü sandım
Bir elimi sana uzattım
Ötekinde bir kırmızı gül vardı
Ne seni içimden terk edebildim
Ne de sana terk ettirebildim içimi.
Verdim sırtımı duvara
Yaktım bir cıgara
Yalnızdım hep, çünkü
Sadece hayalin vardı gözönümde
Kanatlanıp uçmak düşmeyi göze almaktı,
Uçamadım..
Sensizde yapamadım
Bir gece vakti
Yine elimde bir kırmızı gül
Kapına geldim bir dilenci utancıyla!.
Öylece baktım
Kapının ziline dokunamadım
Resmine bakarak
Ben seni öyle sevdim.
Ben senin bakışındaki masumiyetini sevdim,
Ben seni işte bôyle sevdim
Y.szgn