KAPIMIZDA KIYAMET



O Ruhundan üfledi düşüverdik dünyaya
Acıkınca sarıldık kolay yoldan elmaya
Belli müddet yürüdük ne var diye etrafta
Lezzet güzel hakiki hem de keyif var avda

Paye biçip doğumdan toprağa tohum ektik
Kendimizi halt sanıp yaradana özendik
Yürümek zor yemek bol yerleşelim istedik
Dam koyduk başımıza mahremiyeti bildik

Akıllıyız güçlüyüz çokça keyifli ortam
Bu alemde kralız var mı bize yan bakan
Karınlar tok sırtlar pek olunca insanoğlu
Çoştu hırs ve kibirle şeytanlaştı dosdoğru

Savaş açtı kimisi ölüme ve doğaya
Bilim dedi tek gerçek yeneceklerdi güya
Kimi ilim diyerek düştüler bataklığa
Yaradanı ararken girdiler ortaklığa

Bilmez miydi yaradan yarattığı kulunu
Bize son bir uyarı vahyeyledi nurunu
Bilim bize hizmettir anlarsan adabıyla
İlk emri bize "Oku" ama, Rabbin adıyla

Geçti bunun üstünden bin yıldan daha fazla
Geldiğimiz son durum ne bir eksik ne fazla
Doymak için avları hayvanlardı ve bitki
Hiç doymayan hırsıyla nesline gözü dikti

Uçurdu bilim bizi rüyadayız ey insan
İlim irfan tükendi ziyandayız hey insan
Koy önüne zekanı biraz ruhunda dolaş
Kapımızda kıyamet bizimle sarmaş dolaş

Böbürlenme dünyadan gittin diyerek aya
Bilim herşey diyorsan birgün kalırsın yaya
Gittiğin yer alemde bir zerre bile etmez
Başlamazsan Rabbinle idraka gücün yetmez

Döner isek en başa yine malum elmayla
Yürümeyiz umarım yine aynı kafayla
Bilim, ilim birlikte yürümezse dünyada
Tek canlı kalmayacak ve bunu okuyanda...E.Y.