Sen varsın yâr aklım da, gülşenimin bülbülü
Çiçek açtı sevdamız, dört mevsimin birinde
Kokusuyla mest eden, bembeyaz yaban gülü
*** Fırtılar kopuyor, yüreğimde derinde
*** Çiçek açtı sevdamız, dört mevsimin birinde

Yüreğimde hasretin, büyüdükçe büyüyor
Bu günlerde yalnızlık, bana fena koyuyor
Özlem çiçek açtıkça, gönül gamma doyuyor
*** Sevda yeli esmez mi, canan senin serinde
*** Çiçek açtı sevdamız, dört mevsimin birinde

İsmini haykırdıkça, dudaklarım kuruyor
Daldıkça hayallere, yâr karşım da, duruyor
Hasret yeli soluımdan, bilsen nasıl vuruyor
*** Beni gördüğün zaman, duruyor mu yerinde
*** Çiçek açtı sevdamız, dört mevsimin birinde

Durup dururken o yâr, bana neden darıldı
Kızgınlıkla, öfkeyle, ayrılığa sarıldı
Aşkımı anlatmaktan, deli gönlüm yoruldu
*** Bana vefasız yıllar, gençliğimi verinde
*** Çiçek açtı sevdamız, dört mevsimin birinde

Sözlerimden anla sen, sana olan aşkımı
Viraneye çevirdin, sırça gönül köşkümü
Defalarca gel dedim, gidermedin kuşkumu
*** Ne yaptım sevdam için, inanmayın göründe
*** Çiçek açtı sevdamız, dört mevsimin birinde

Şu sevda kalesine, bitmedi gitti akın
Aşk bayrağı görülsün, bir de meşale yakın
Nasıl sevdim yürekten, inanmazsanız bakın
*** Kapı açık buyurun, şu kalbime girinde
*** Çiçek açtı sevdamız, dört mevsimin birinde

Çaresizlik ne demek, bilmez miyim sanırsın
Ben seni biliyorum, sen de beni tanırsız
Lüzumsuz’u hor görüp, sonra da utanırsın
*** Yıllarca bekleyipte, bir visale erinde
*** Çiçek açtı sevdamız, dört mevsimin birinde

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

GÜLŞEN: Gül bahçesi
MEST EDEN: Sarkoş eden, kendinden geçiren
SER: Baş
SIRÇA: Kristal cam
MEŞALE: 1. Ucunda, alev çıkararak yanıcı bir madde bulunan, aydınlatmaya yarayan değnek
VİSAL: Kavuşma, sevdiğine kavuşma