hüçrem kırık
mavinin üc ayazı
asi beklenti
rüzgarıdır



suskun mevsimin




dağlar
omuz sırası
kücük ovalar
güz günün yetimliği




eteklerinde
zerdalı pamukcuk
saçları papatya gizi
örtülmüş sızı yağmuru


buraklı



elimde ciğnenmiş
nane mololar
yürek yufka kanadı
yılları sararmış



düz duvar kenarı





ökse kuş kanatcıkları
göğüs kafesinde nefes
sesinde ince tül gökkuşağı
titreyen kelebek hüznü zaman ağrılı




geçmişi




göz pınarcıkları
koyu ağacların gövdeşen
cesur yankılarında
simsekler geceye feryatı kahır




umudu




öpse
ayaklarının
bes parmak kenarında
cennete yakın yüzü melek



o ki,,,




sukutu
emzirmiş dokuz ay acık yüreği
geceyi dikmiş kokusunda ilk baharı
eli değmiş izi yüzü özüne




ay karanlık




yıldızlar sıralı
siyah rüzgar
dört pencere
gök/yüzlü alaca vedaya ağıt



kabir




cicek
özüne
toprak
cana


yorganı





.
.
.