Kaç sayfa tükettim kaç satır bilmem
Kusura bakma ya, her-hal densizim(!)
Değmezin önünde menzile düşmem
Başımı eğersem ben şerefsizim

Korkular içinde yaşayanların
Sevdayı terkin de taşıyanların
Alçakça yarayı kaşıyanların
Adını anarsam, ben şerefsizim

Bir hata(!) etmişim bedeli ağır
Kaç çığlık atmışım kulağı sağır
Çok değer vermişim aldığım kahır
Hatrını sayarsam, ben şerefsizim

Ömrümü tükettin sen azar azar
Cennette huri ol! ..Artık ne yazar
Günahım neydi be? Neydi bu nazar?
Yüzüne bakarsam, ben şerefsizim

Cehenneme kadar yolun var, yürü
Dünyada sen gibi “şer” sürü sürü
Bana bahşettiğin dertten ötürü
Seni affedersem, ben şerefsizim

Yüzüm gülmeyecek gülmesin varsın
Çareler sende mi istemem kalsın
Bilsem ki düşerken tutacak dalsın
O dalı kırmazsam ben şerefsizim

Beni dost belleme bitti o fasıl
Aklına düşerse “nerde ve nasıl”
Her zaman aynıyım hal-i muttasıl
Gözyaşı dökersem, ben şerefsizim

Git takip ederek geldiğin yolu
Erenlerin olmaz ne sağ ne solu
Bu dünyada senden başka bir kulu
Gönlüme koyarsam, ben şerefsizim

Kader bu ve keder, sağ olsun “veren”
Bana layık görmüş, hem “istemeden! ..”
Tüm “Bedduaları listelemeden”
Toprağa düşersem, ben şerefsizim