Bir şehir gibi kalabalık ettim yüreğimi.
Hepsini ben kurdum.
Acılar diktim gökdelenler gibi,
Yollar döşedim sana giden, bana gelen,
En güzel yerine seni koydum şehrimin
Ahh be sevgilim
Keşke durmasını bilebilseydin.
Bir yudumda huzur ektim
Bahçeler yaptım çiçek çiçek.
Henüz bitmedi ama,
Nasıl olsa bir gün bitecek.
Bunları sen nerden bileceksin...
Çizdiğim yollardan geçmedin ki sen
Kesişmedi hiç yolumuz
Sevişmedi solumuz
Kül bastımda yaralarıma
Sızılarım dinmedi, ah o sızılarım
Kırıldı işte kanadımız kolumuz.

Ayrılalı çok zaman oldu yüreğimden
Öylece gittin, veda bile etmeden.
Bir bilsen, bu şehirde sensiz viraneyim
Bu şehir sensiz biçare.
Nasılda yetim kaldım,
Nasılda boynum bükük.
Gelirsin diye gözlerim ufuklarda,
Ömrüm yollarında söndü.
Avuçlarım dualarda,
Dilim niyazlarda.
Güneş doğmadan batıyor bu şehirde
Bilemezsin ki.
Bekliyorum işte öyle hüzünlerim kucağımda.
Sen bunları bilemezsin ki sevgilim
Sen nerden bileceksin.

Artık viran oldu bu şehir
Tarumar bütün bahçem
Yollarım karıştı ...çiçeklerim canhıraş
Gökdelenler arşa yükseldi
Bir görsen..! Hüzünlerimin bile saçları ağardı
Ne sabahı var yüreğimin, nede akşamı kaldı
Aklımda kalan tek şey vedasız gidişinle,
Renginde kaybolduğum kızıl bir gün batımı...

Selma AKKAYA