18.2.2018 11:31:02
Gittin verandada bir gül kaldı
Boynu bükülü
Cama vuran güneşin kalbi kırık
Hıçkırık düğüm düğüm boğazında karanfillerin
Su berraklığını yitirdi
Çay acı…
Kahvenin köpüğünde eski ihtişam yok
Kırdın hatırını bilesin
Bir fincan kahvenin
Artık o kırkı çıkmadan ölen bir çocuk
Cezve öksüz.
En çok ellerini özledi fincan
Verandadaki boynu bükülü gül gülüşünü
Kim süslüyor düşünü bilmiyoruz
Andaç bıraktığın acı
Tacı başımızın ve gönlümüzün.
Sen gittin ya
“Bir katre alev karanfil”
Begonviller eleğimsağmalardan saklanır oldu
Akdeniz akşamları kırgın mavi sulara
Yakamozlar yalabık zamanlara tutsak
Saatler yorgun.
Sen gittin
Ve ben şaie oldum
Yaprak döküyor takvimlerim…
18.02.2018 İbrahim Kilik
