Fotoğraf alıntıdır

HAYALİ SÜKUNET

Toz pembe hayallerin sonu yok
Evveliyatın öncesi sonrası yalan
Tereddütün romanını yazdığın zamanlar
Sabaha karsı kandiller yanıyor
Her tarafta karanlık bir sessiz çığlık
Sen yoksun yatağımda
Gökten bir yağmur düstü önce
Kaldırdı gözümdeki perdeyi
Havada uçuşan bir kuş tüyü gibi
Hafifledi yüreğim
Özgürüm ve hürüm şimdi alabildigine
Yunus misali
Bazen kalan özlüyor gideni
Giden memnun ki yerinden dönmüyor geri
Giden bitiriyor aslında her şeyi
Geride kalan koyuyor sadece son noktayı
Ne gideni özlüyor sonra
Ne de kalan eskisi gibi oluyor
Boş bir çizgi
Seninle aşkın eğrisi doğrusu
Iyiyim artık ben hem de çok iyiyim
Ne kızıyorum artık sana
Ne de nefret ediyorum senden
Askım firarda
Alıştım tüm gitmelerine
Katlaniyorum her bir yokluğuna
Tüm bensiz sevmelerine
Ne bir gülüşün kaldı aklımda
Ne de sesin çınlıyor kulağımda
Geçmisten kalan hayali bir sükunet
Günbatımına karşı karanlık bir süluetsin nazarımda
Pınar DOLUDENİZ