Dedim ki gönlüm ac, cân-ı cânânım,
Dedi kolayı var, zor mu ki gülüm?
Dedim ki sinenden, ter mi cânânım?
Dedi ki sağarsam, yer mi ki gülüm?

Dedim ki haydi ver, yaslayım başım,
Dedi haydi beslen, senindir döşüm,
Dedim ki ne güzel, kokuyor aşım.
Dedi bundan tatlı, var mı ki gülüm?

Dedim ki çifte ben, sıralı tende,
Dedi senin için, beslerim bende,
Dedim ki cânânım, nâr mı ki sende?
Dedi bende yandım, hâr mı ki gülüm?

Dedim ki mihrimâh, ay mıdır yüzün?
Dedi sen sevince, zay olur hüzün,
Dedim ki sihirli, mühürlü gözün,
Dedi sen de yeşil, kır mı ki gülüm?

Dedim ki dünyamsın, hem de güneşim,
Dedi sende benim, evrenim eşim,
Dedim ki peykinde, dönüyor başım,
Dedi aşk-ı tavaf, tur mu ki gülüm?

Dedim ki doymadım, bu gece gitme,
Dedi ki sendeyim, aşkın bir sıtma,
Dedim ki kal bende, gel bensiz yatma,
Dedi Kul Figani, yâr mı ki gülüm?

Erdem GÜMÜŞ (Kul Figani)
17.02.2018 İZMİR