[ italik ][ikiyanayasla]

küçük bir çocuğun masun yüzü
anılar aynasından gülümsüyor
annenin göz yaşında doğanlar
ağıtların yaşında boğuluyor...



kuy(t)u yüreğin derinliği zulüm
karanlığın sesini dinliyor gülüm
gökte feri tükenmiş
__ yıldızların seyrine kaldı ölüm



sabah ezanı karanlığı yırtıyor
kaldırımda yorgun ayak sesleri
kader zincirinin sürünen şakırtısını
şadırvan da suyun sesi haber veriyor



son defa açılıyor
yüreğimiz de kilitli o yaranın kapısı
uçup gidiyor
göğsümüzden bir mavi serçe
oysa uzunca bir süre önce
alaimisema diliyor



güneş doğuyor
okununca o sela
kim bilir mesela
ses kimi çağırıyor


kumrular irkiliyor
kalmadı mı gün daha
bir gün mutlaka diyor
bir gün mutlaka el-fatiha...



efsuni kavurucu acıdan inliyor gecenin nefesi
yıldız falında dönüşü olmayan yolların sesi
usunda ömrümüzün çözülmemiş bilmecesi
ve saksıyı dünya sanan çiçek bile su/suyor...