Yanık havanın lirik şarkısında tutuklamayın şairleri
Parmaklarım değmişcesine saçlarını tararım şiirlerin..


Yaşım ilerledikçe anlıyorum
Gönlümdeki deli tayların aynada nasıl terlediğini
Akla sığmayan mevsimlerle dolaşırız biz
Her seferinde harika olur yalnızlık
Her seferinde sen başka güzel
Ozanların sesine sesim geçince
Yollarını hatmederim




Ne bileyim
Iki kere iki dört eder
Yağmurun toprağı ıslattığı bahçeler gibi
Eğilirim çocuk göğsüne
Ne bileyim
Aklının fikrinde yıldızlar tutarım
Gök içime denk
Dalgalı sevinçler verdikçe avuçlarıma
Avuçlarımda sular delirir
Özlerim





Kulak ver ki sevgili
Ruhumda dolaşan mavilik
Sayıklayan ağacın ikindi türküsü
Görüyorsun ya
Gün hiç eksilmez penceremden
Insan hıçkırıkları rüzgarla konuşan ölüm





Bilirim
Son sokaklar yalnızdır
Bir dalda iki salıncak bizim
Inadına uçmak alacakaranlıkta
Ve umutla hasbihal etmek
Çürüyen otlarla
Ki,aşkı çağırır anı sayfalarına gül yaprağı
Çoğalmak ah
Kanatlarını kaparken
Kuşların





Değişik değişimin
Yosun kokan ışıklarında kaç volta atıyorum
Kırılmıyor şu bardağın canı
Duvarda uyuklayan yüzüm
Beni ağlıyor
Bir tahta parçası üzerinde ellerim
Gece kokuyorum
Biraz da sen
Nefesimde


Özlüyorum...






[ italik ]