Yanılıyor olabilir misiniz?

Zehir öldürmez her zaman
Kimi zaman hayat verir.
Bunun için icat edildi esrar
Eroin ve tiner
Bir fedai tüm yalnızlar için düşündü
Fakat kalabalıkların hamlesi gecikmedi.
Doktorları ve tımarhaneleri icat ettiler.
Daha uzun yaşayıp
Çatlayıncaya kadar acı çeksin diye yalnızlar.
Anneme göğsümün ağrıdığını söylemedim.
Yüzü kızarmasın diye.
İki büklüm oturdum karşısında
Kar yağıyordu penceredeki çiçeğe. Onun kadar yalnız
Ya da
Vitrinde can cekisen kırık fincan kadar acılı değildim.
Dayanabilirdim biraz daha.
Belki annem benden önce ölürdü
Utanılacak yerimde neler olduğunu hiç bilmeden.

Bakarız adamlar geçer gözümüzün içinden
Sonbahar isteriz kara kış gelir.
Adamlar gözümüze girer
Kaldırımlarımızı çiğnerler.
Kaldırımlarımız göğsümüzün orta yeri
Orası utanılacak yerimiz.
Kiminle sevişmişsek en son orada
Bir şeyini düşürmüş olur
Ya birlikte oturduklarımızdan arta kalan iki tuğla
Orada neler olduğunu demedik diye kimseye
Utanılacak bir yer olarak geçti kayıtlara
Göğsümüz. Kaldırımlarımız.
Adamlar çiğnediler işte. Bilmediler.
Üzerine şehir kurulmuş mezarlıklara benziyoruz artık.
Annem bunu bilse utanır.

Zehir öldürmez demiştik evvela
Şuraya şerh düşelim.
Başka bir hayata inananlar için.
Ya öyle bir yer yoksa.

Ağlamayalım bence. Hiçbir seyin faydası yok artık.
Zaman tükendi. Biz kendimizi bir *ok sanıyoruz. Oysa bir kazaktan arta kalan az bir parça iplik kadar gereksiz ve zavallıyız.

Aynur Engindeniz

02.02.2018
Vakfıkebir/Deryada bir yer...