Dostlarımızın bize gösterdiği sevgiyi abartmamız, duyduğumuz minnetten değil, takdire ve sevilmeye ne kadar layık olduğumuzu herkese göstermek içindir. la rochefaucauld

Web Zaman Damgası



"SESSİZLİĞİN SEN YAKASI..." isimli şiir 10.1.2018 15:35:34 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında
Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir.
Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.


Şiiri Görmek İçin Tıklayın

SESSİZLİĞİN SEN YAKASI...
10.1.2018 15:35:34


Ataması olmayan bir şiirin kıvılcımıyım…
Mahrem gecenin gözaltında bulunduğu,
Şaibeli sızımdan muzdarip
Bir ölüm buyurduğu Tanrı’nın…

Dökerken pare pare
Sönmeye yatkın bir mutluluğun da
Perde arkası,
Nöbetçi sevdalarda
Nakarat bildiğim kerametin
En sessiz sanığıyım yine giz’i bir meram
Gözden uzak titrinde benliğinde,
Yürek yürek verdiğim her selam
Nimet kadar da kutsal
İçimde saklı niyazlarda
Sadece seni andığım kadar da olmasa
Şu devran,
Aşktan ırak yüreklerde
Neye delalet bunca nefret, dediğim
Gönülsüzlüğün raconuna vakıf ne çok insan.

Kelamda saklıyım her halükarda,
Bazense tozlu yollarında İstanbul sokaklarının,
Nakşeden gök gürültüsünde
Sırılsıklam yağmura uyandığım.
Ocak ayında bile muzdarip sıcaktan,
Kar atıştıran yüreğin demli yangınlarında
Sönmeye yüz tutmuş bir ateşi
Körükleyen bakışlarında
Sessizliğin yine sen yakasında şiirlerin,
Boyuttan boyuta atladığım bentlerinde şehrin:
Ezkaza rastlarım diye kalabalık vapurlarında
Nemli kış mevsiminin
Ayak izini takip edip sakilce
Sığındığım bir sahilde.

Edimlerde hep kaygan bir ritim,
Anlatıp anlatıp
Unutmaya dair kendime yalanlar söylediğim
Pervasız kıtalarında
Ayaklarına kara sular inen köprüde
Atmak belki de kendimi
Diğer yakanın metruk bir köşesine
Artık nasıl olacaksa,
Bunca kalabalıkta sırıtan
Arsız yalnızlığımın da beyhude serzenişi:
Yine kendimce sevdiğim yetmezmiş gibi
Kendimi kendimle cezalandırdığım
O müphem devr-i âlemi yüreğin
Kim bilir hangi âlemde,
Diye sormanı tahayyül ettiğim
Bir garip şiiri giyinmişken
Aşk niyetine vakur benliğin
Savurduğu dize dize
Belki de imgelerine sığındığım dizlerinde ömrün
Ve sen bildiğim bir resim.

Anlatmaktansa anlam olmaya dair
Bir fetva vermekse aşk dilinde,
Kim bilir hangi kaldırımda rast gelirim
Bir bilinmeze daha:
Aramızda yorgun mesafeler
Millerce yol kat etmekse
Varmak yine saadete
Olası değil bil ki bu âlemde
Hele ki; dönülmez bir yeminde
Döndüğüm hangi vebalse
Yine kendim ettim,
Kendim sevdim, demenin gücüne
Bir tek Tanrı’dır vakıf olan
Varsın senin duymadığın bir yalan olayım
Yine kendimim sadece
Heba ettiğim hayatta
Delirmediğime tek inanan.

© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL