Dalgakıranları gördün mü hiç?
Köpük köpük kırılışını Deniz’in
Ve her çarpışında benzer yerlere
Acısını haykırışını sessizliğe


Kayaların arasına sığınır ya parça parça
Her bir kayada iz bırakarak ayrılır ıssızlığına
Bir abdestle cünüplüğünden arınır kaya

Gece olunca tüm yıldızları takarım boynuma
Ay benim tacımdır
İşte en sevdiğim kurumsal kimliğim
Bir de şu küreksiz kayığa sor
Benimle kalmak…
Bu çok zor!

Her Deniz kazasının ölüleri büyümezler
İşte ölümün güzelliği
En büyük kayıp çocukluğumdu
Sanırım şuralarda,
Bir kayanın altında

O aradığınız ısı artışı
Bulunamıyor buralarda
Mevsimlerden kaya…

Sömürdüğünüz tüm şarkılar
Hepsi birbirinin aynılar
Ve baktıkları aynalar
Sırları içinde yansıtıyorlar.

Bir banka oturup seyre daldığınız
Hani keyifle erkinizi çitleyerek izlediğiniz şu dalgalar
Bir Deniz boğuluyor,
Oysa çok eğleniyor kayalar.
Bir gemi direğinde danslar
Ve işte alkışlar…

Masumiyetini yitirmiş kucaklamalar
Sorumlusu?
Deniz olanlar
Hanginizin umurundalar.
Bakıp görmediğiniz
Her köşe başındaki bir avuç Su onlar.

En yakınınız olurlar ama asla dostunuz olamazlar
Grev yapamazlar mesela
Ya da toplu sözleşme
Yapamadıkları yapabildiklerinden çoktur
O Denizlerin hakları kayalardan sorulur.

Ben böyle şeyleri düşününce
Bir de diğerlerinizi
Bir de değerlerinizi…
Eşofman giymiş okul çocuğu mu,
Yoksa siz mi orospusunuz?



Deniz...