Rıhtımdaki Anılar

Yakamozlar çıkınca her zaman oradayım,
Artık, varlık sebebim, rıhtımdaki anılar.
Denizden gelen ışık, şiir yazdıran ayım,
Kalem tutuş edebim, rıhtımdaki anılar.

Sevdamı meze yapıp, kadeh kadeh içerim,
Söndüremez hiç bir şey, alev dolu içerim.
Sıra sıra şişeler; biri bitse açarım,
Bardaktaki şarabım, rıhtımdaki anılar.

Zamanla unutulur, uçup gider ki sözler;
Dudakların söylerdi, kulağım hâlâ özler.
Şansımızı savurduk, acımadık ki bizler,
Şimdi hepsi serabım, rıhtımdaki anılar.

Taşlardan bir zar ördüm, kalbimin cepherine,
Kimse gelip giremez, mühürlenmiş bir kere.
Üst üste kilitledim, atıverdim derine,
Şifrelenmiş cevabım, rıhtımdaki anılar.

Eğer aşkta suçluysam, her idama mahkumum,
Ömür dediğin ne ki! Zaten sonu bir ölüm.
Kalbim ne çok sevmişti, sen de bilirsin gülüm!
Tek günahım, sevabım, rıhtımdaki anılar...

08.01.2017

Mehmet Semercio