8.1.2018 11:17:50
susarak yazıyorum dalgınlığımı
bizi dinleyen ayın kalbi
düşünüp dursun kayalıklar
sular düşünsün
çekilip uzaklaşırken gözlerin sevgimden
yumuşuyor gecenin kardeşliği
içimizi bulutlara yaslayıp kalan ışıklara yalvarıyoruz
denizin dibi olup anlasam
anlatsam bu sonsuz iyimserliği sana
aşk beyaz ve katlanılmaz bir yol gibi
kumsalların kucağında martılar
dönüp dönüp bana batıyor içi
unutuyorum mavi dudaklarımı yanağınızda
hayatın bir kaç yüzyıl üstünden
sevgim kanatlanıyor
aniden çıkan bir yangını söndürür gibi
hayal perest
leylekler yuvalarına bozup çekiliyor gün batımına
toprağa süs tatlı umutların rengiyle
bir daha dağlara doğru şiir
kır çiçekleri ve uçurumların uyandığı boşluğa
atlamaktan korkmuyorum artık.
