Hadi ne duruyorsun çık güneşe salında
Güneş kıskansın seni bir o kadar allansın
Her meyve zaten güzel ama aslı dalında
Yüzüne değsin sıcak yanakların ballansın
Esmer geceye inat yıldızlar bize gülsün
Karanlık utanarak aydınlığa çözülsün..




Hadi gel son bir defa geçmişe tekme atıp
Bu anı yaşayalım gelecek şöyle dursun
İlk defa söz verelim şu kaderi aldatıp
Sevdayı yaşayalım isterse sonra vursun
Alnımızın yazgısı bu kez böyle çizilsin
Dolanan yollarımız öbek öbek dizilsin..




Kaç kere düşer insan sevdanın kucağına
Isınalım birlikte arıyla bal olalım
Hazır düşmüş yürekler bu aşkın ocağına
Kolayca tutuşan bir kuruyan dal olalım
Gururun bağladığı kabukları yüzülsün
İçinden çırılçıplak çıkan sevda süzülsün.



Sen yuvanı dalların tepesine kurmuşsun
Bense en kuytu yere karanlığa sinmişim
Bir adım atacağın kapısında durmuşsun
Ben yağmurla beraber ayağına inmişim
Hadi gel son bir defa duygularım ezilsin
Çorak toprak diyerek üzerimde gezilsin.





Ayvazım DENİZ