mahrem dehlizlerde mavi yasemin kokulu şarkı
kartpostal satan dükkanları eski sokakların
karanlık geçitler bulmam gerek
kutsal ırmaklar kendini yenileyen
sokağın bilinmez köşesinde mavi yasemin kokulu şarkı

çöl ışığında pareli ay
yaşam belki de gölgeler kurgusu
gözlerin donuk alacakaranlık bir nehir
kartpostal satan dükkanları vardı bizim sokakların
beyaz boyalı evleri
pencerelerinde mahrem dehlizlerde açan çiçekleri
geçmişin sesleri ilahi işaretlerle dolu
sessizliği kim kıracak göğün soluk mavisinde

loş avlular mavi yasemin kokusuyla çoğalttı yalnızlığı
teninin bakir adalarına hiç uğradım mı
eski sinema büfelerinden aldığımız kahve kokusu
kırık bir aynanın yansısı yüzün
hüseyni makamında söylenen ilahi
izleri silinmiş kalbimde yağmurun
çöl yalnızlıklarında terkedilmiş avlular gibiyim
mahrem dehlizlerde mavi yasemin kokulu şarkı

mahrem dehlizlerde donuk bir nar ağacın dönüştü kalbim
mavi yaseminler rayihasını geceye adıyor
ellerimde unutuluşun kılıcı
aşk estetik hazlarla süslenmiş eski bir gravür
böylece bir nehri geçtik seninle sessizce
har sevdayı dizginledik fırtına atlarının yelesinde
dudakların nicedir vestiyere bıraktığım soğuk dekor

kentin sesleri işitiliyor işte
terkedilmiş değirmenleriyle bir nehir
bir tufanla başlamıştın bende hatırla mısın
tufanlar sonrası insan soyunu canlandırana koştum
kentin gizli bahçelerinden sahi ben sana mı koştum
yenildiğimizi söylüyor ulu rüzgarlarda hışıltılı bir ağaç
ipekten kanatlar mahremdik biz loş avlularda kül güvercin çığlığına
hayalleri attık bir dağın uçurumundan sonsuza
revaklar altına oturup
gizemli ayetler okumalı visaline

Ömriye KARATAŞ
27.12.2017