Kokuyor muyuz?
Helal lokma peşinde terleyip buram buram
Mala mülke katmadan zerrece kadar haram
Madem ki insan gibi yaşamaksa tek meram
Her işte, her uğraşta muhakkak emek gerek
Helalinden kazanıp ve öyle yemek gerek

Dokuyor muyuz?
Garibin gergefine umut denen nakışı
Kondurup gözümüze bir merhamet bakışı
Bil ki merhamet üzre bu dünyanın akışı
Merhametsiz kimsenin sonu elbet ziyandır
Levhi mahfuz da bile bu apaçık beyandır

Okuyor muyuz?
İlk emri oku olan bir dinin kitabını
Dinleyip o kitabın emsalsiz hitabını
Oysa okumayanın görseydik bitabını
Elimizden düşmezdi o Allah’ın kelamı
O dakika keserdik bu dünyayla selamı

Yıkıyor muyuz?
Bir İbrahim misali nefsimizi put sayıp
Dünyalık hevesleri ahret ile kutsayıp
Demem o ki cenneti en mukaddes kut sayıp
Kalu bela sözümüz aklımıza düşmeli
Ölünce yanımızda melekler gülüşmeli

Bakıyor muyuz?
Ona buna kulp takıp eleştirmeden önce
Bizde ki kusurları eleyip ince ince
Çünkü insan kendini sorgulayıp kendince
Eksiği, fazlasıyla bir tartıda tartmalı
Evvela kendisinin maskesini yırtmalı

Çekiyor muyuz?
Nefretin üzerine sevgi denen tülleri
Bizlere taş atana atıp beyaz gülleri
Yani rüzgar misali savurup da külleri
Bir yangının izini silmeli insan olan
Kötülüğün sonu yok bilmeli insan olan

Mutlu Aydurmuş