29.12.2017 15:49:31
ayrılık vakti
çanlar bir kısa döngüye
tınısını vuruyor
büyük gitmek lazım ki
geride bırakmamak lazım
ne sevinç, ne hız
yola çıkıyor tinsel ayrışmalar
bütününü bedene yükleyerek
sarıya çalan yaprakları sürüyerek
ayaklarında dermansız
hüzün sokağı adı
biraz sonuna karşı karşıya
yalnızlık demi vurur
yürüyecek yer kalmadığında
bütün heyacan durur
bir kelime hatırlar
hayıflanarak gülüşlere,ağlayışlara
sarar ruhun gözyaşlarını
yıkım gibi aşka saran
ölüm gibi aşka saran
yıkılmak gibi dimdik
dağılmak gibi büsbütün
sonunda yok olur
başlarken biten
hep o ilk günün son kızıllığı.
