Hiç sitemim bitmez, sana ah kader
Güldürüp de yüzü, çare olmadın
Huzur uğramadı, verdin hep keder
Buldurup da düzü, çare olmadın


Önüme yığınla gamını döktün
Üstüme kapkara, bulut la çöktün
Feryat figân ile, yüreği söktün
Böldürüp de sözü, çare olmadın


Alevler içinde bıraktı durdun
Ateşten gömleği, sırtıma vurdun
Sanki pazarıma, tezgahı kurdun
Öldürüp de közü, çare olmadın


Anlam veremedim, neydi niyeti
Ödedikçe arttı, bitmez diyeti
Soldurur günbegün, benizde beti
Bildirip de özü, çare olmadın


Yanar dağ gibiydi, içi dağlarken
Talihsiz başıma kara bağlarken
Dönüp de bakmadı, derde ağlarken
Sildirip de gözü, çare olmadın


Konuşmak istedim, dilerim dondu
Yüreğim kuş gibi, dalına kondu
Hani bu çektiğim, cileler sondu
Dildirip de tözü, çare olmadın


Dönüşürken rüzgar, sahra yeline
Sürükler ayağı, yağmur seline
Ağıtlar yaktırır, sazın teline
Çeldirip de tüzü, çare olmadın


Nesrin Önem
25 12 2017
Tekirdağ