[ italik ][ikiyanayasla]


incitme sakın
sonsuz yolculuğa yükselince
yıldızlar diyarına sessizce
bedenimden, evimden, dünyadan

incitme sakın ben de gidince
aklından, gözlerinden, gönlünden
mezarıma toprak döktüğün o yerde


incitme
___ sakın
dikkat et!
bastığın o toprağa
gölgem düştü vaktiyle
avlu da ayak sesimi dinle
dokunduğun kapı da ellerim
duvarın da sözlerimin yankısı var

incitme
___ sakın
ki namustur
baktığın çocuklarım
yeşil yaprak çaylarım
bahçesinde alın terim
ekmeğin de emeğim göz nurum
köşe bucak sevda hüzünlerim var

incitme
___ sakın
ne olursun
yollanmamış mektupların
sesim de yılların yalnızlığım
okuduğun kitaplarrımda yüreğim
hiç kimseye söylenmemiş sözlerim
şiirlerin mısrasında gözlerimin izi var

incitme
___ sakın
emanettir
salonun duvarına astığım
dedemin eski resmi öylede içli
zamanıdır yolum gözler bilirim
ustasıymış dedem ahşap evlerin
odadaki aynalı dolap onun eseri
annemin çeyizi ki en az yarım asır var

bak o eski aynaya
_________gözlerinde gözlerimin izi var
gömleğim de tenimin kokusu
________yatağında kadim korkularım var

her sabah baktığın manzarada
aşkımın kurban edildiği bir yol var
öyle tutardım ki balkon demirlerini
içimin acısından avuçlarım yanardı...

ve yağmur teneke saçaklarına
hüzünlü bir türkü gibi yağardı
herkes sevdiklerini
__________ gözyaşlarında saklardı

ağladıkça ne dağlar yeşerir
__________ ne de güneş tutulurdu
__ağladıkça yüreğimiz hafiflerdi
ama zaman bir bulut gibi
_________ tekrar doldururdu gözlerimizi
ta ki yağana kadar
_____________incitme sakın gözyaşlarımı...