17.12.2017 10:09:20
SEVGİLİYE SESLENİŞ
Tan yeliyle beraber doğarken tepeden gün.
Gider hep üzüntüler kalmaz hiç elem hüzün.
Rüzgarların sesinde dinliyorum her şeyi.
Köşe bucak gezerim senin için bahçeyi.
Şimdi aşk ızdırabı sensiz cefa olacak.
Nerdedir diye gönül hep seni arayacak.
Artık güneş batmasın solmasın bu güzel gün.
Zayi olmasın hayat bitsin artık bu hüzün.
ZAYİ OZAN – İlhan ATEŞ
Ordu, 21/05/1972
(Lise 2.sınıfta yazdığım bir şiirim.)
