Leylâm

Leylam! Neden gittin, alıp başını?
Bilmem neyim kaldı kederden başka!
Sensizlik ne etti, gençlik yaşını,
Buna ne denir ki, kaderden başka.

Ben tanrı mıyım ki? Yanlız yaşarım,
Altı üstü etten bir cefakârım.
Sensin o eksiyim, sensin ki yarım,
Bana ne düştü ki, efkârdan başka?

O güzelliğinle yoktu bir dengin,
'Beni sev' dedikce, hep de gülerdin.
'Kuru bir sevdadır senin ki' derdin,
Sana kim yakışır hünkârdan başka?

Sanki, sen de sevdin; gözlerden belli,
Yanlış mı anladım, bilmem ki deli!
Bana mı salladın o yarım eli?
Nerden bileceğim, mahşerden başka?

Gönlümün kıvrımı hâyâl peşinde;
Artik çok yoruldu, yetmiş yaşında.
Leylâm! Kâlp inanmaz, hâlâ düşünde,
Aşık ne bilir ki, inkârdan başka?

Yusufoğlu hâlâ boş şey istersin,
Bilmez misin? Dünden daha betersin.
Leylâ bir görünse neler edersin?
Yediğin nedir ki hançerden başka?

08.12.2017

Mehmet Semercio