Sana laf anlatmak için tükettim nefesimi
Nerenden dinliyorsun ki, bir anlamaz hödüksün
Civarında bulunmaya kaybettim hevesimi
Üstünde nebat bitmeyen fırtınalı gediksin


Davranışın, tutumunla gözümden düşüyorsun
Kimi zaman sözlerinle haddini aşıyorsun
Sonunu hiç düşünmeden kavgayı kaşıyorsun
Yalnız boyun ile değil, aklınla da güdüksün


Bildiğin bir şey var ise o da saçmalıkların
Olsa olsa ihtiyacı, kafadan çalıkların
Feraseti sıfırlanmış yürüyen alıkların
Kendi farkına varmayan bir dediğim dediksin


Ne anlarsın ne dinlersin ne lafının rengi var
Ağzından çıkan her sözde kargaşanın dengi var
Sesinin tonunda kara karganın ahengi var
Akortsuz sesler çıkaran defolu bir düdüksün


Bakıyorum huylarına benzeyen var mı diye
Benim gibi başkası da böyle bizar mı diye
İtibarını gayretle yükledin bir kediye
İmalatın firesinden lüzumsuz bir atıksın


Bekle ki çağlayıp aksın yokuş yukarı suyun
O su ile abat olsun dağ başındaki köyün
Bu gidişle yaşamını çöle döndürür huyun
Diksem dere kenarına sürgün vermez kütüksün


Benim hasletlerim var ki hiç biri uymaz sana
Sevgi, saygı ve anlayış hepsi insandan yana
Düzelmezsin bundan böyle hızla yaklaştık sona
Lafın özü bundan böyle benim için kadüksün




29.11.2017