Bir yaz akşamı yudumlarken karşılıklı
Tavşan kanı çayımızı
Gaz lambasının titreyen ışığında
Sohbet giderek koyulaşmıştı
Sohbet bahaneydi oysa
Maksat aynı nefesi tatmaktı.

Bir kalp yapmıştım gayri ihtiyari
Kabuğunda ayırdığımız fasulyelerle
Ortasına ismimin baş harfi ,
Sıra ikincisindeydi elim varmıyordu
Bir türlü taneleri dizmeye
Sense diğer harfi bekliyordun heyecanla
Yanakların al al olmuştu
Kilitlenmişti gözlerin son tanelere.

Tek tek dizmiştim taneleri tereddütle
Gözlerindeki ışıltıya kanarak
Nefesin durmuştu son taneyi koyarken
Yüzeme bakmıştın o an, sevinçle
‘’O ben miyim’’ demiştin
‘’O ben miyim’’ gözlerinde birkaç damla,
Evet dercesine eğmiştim başımı
Emin olmak istiyordun
‘Ben miyim o‘’ diye ısarla sormuştun
Ama sensin diyememiştim.

Boyun eğmem gereken bir kaderdi bizi ayıran
Diyemezdim bir sözüm var, bir ömür beni bağlayan
Unutamadım beni bir ömür o iki damla gözyaşını
O sendin, diyemedim yüreğimde kaldı.