Dostlarımızın bize gösterdiği sevgiyi abartmamız, duyduğumuz minnetten değil, takdire ve sevilmeye ne kadar layık olduğumuzu herkese göstermek içindir. la rochefaucauld

Web Zaman Damgası



"HAYATI SENDEN OKUDUM ANNE" isimli şiir 10.12.2018 22:04:07 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında
Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir.
Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.


Şiiri Görmek İçin Tıklayın

HAYATI SENDEN OKUDUM ANNE
22.11.2017 01:41:01

Hayatı senden okudum anne
Sen gülünce, gülmeyi öğrendim
Ve gülümsemenin herşeyi değiştirdiğini.
Senin gözlerin gibi,
Hayata gülümsemeyi seçtim
Ben güldükçe, yaşam güzelleşti anne

Sen ağlardın çoğu zaman,
Gozyaşının, yüreğin taşması
oldugunu daha sonra anlayacaktım
Ve hicranın buruk tadını,
gün gelip
gönülsüzce tattığımda kavrayacaktım.
Kederi, yürek yangınında eritip
Gözyaşıyla rahmete damıtmayı da...

Dua dua Rabbe yakardığını gördüm gecelerde
Sen ki elini açarken
yüreğini de açardın anne.
Hıckırıkların duyulurdu kimi zaman
Saklamaya çalışsan da özenle,
Acını küçücük yüreğimde hissederdim ben
Sen ağlardın hüzün yağardı,
çocuksu düşlerime...

Boynunu her büküşünde,
acziyeti tanıdım anne.
Çırpındıkça yüreğin
elimden bir şey gelmezdi,
Sanki dünyalar üstüme devrilir,
Kader benim de yüzüme gülmezdi
ezilirdim anne...

Ben, hayatı senden okudum.
Verdikçe çoğalmayı ögrettin bana.
Nakış nakış işledin,
Ilmek ilmek dokudun, ruhumun desenini.
Şimdi her halimde senin izin var
Başka türlü olmayı istesem de,
Efkarıma yenik duştüğüm bazı anlar
Geçiyorken yıllar,
sana dönüşüyorum anne

Hayatı senden öğrendim ben
Feleğin sillesini yedikçe birer birer
Sabretmenin gerekliliğini öğrettin bana
Türlü cefalarla yüzleşsen de
Yüreğin egilse de bir hayli
Kimseye halini bildirmeden
Bir dik duruşun, kaç ümit yeşerttiğini
Tavırlarınla gösterdin.

Hayatı senden okudum ben anne
Sen benim masal kahramanımdın...
Günyüzü göremesen de;
güneş saçan gözlerin vardı.
Sinen kederden yangın yeriymiş;
zaman ilerledikçe anlıyorum.
Ama evlatlarına,
Hep burcu burcu şefkat kokardı.

Sen benim kahramanımdın anne
Kaç yaşına gelirsem geleyim
Senden medet bekliyorum işte.
Bak yurüdüğün yollardan geçiyorum
Benim de kanıyor ayaklarım.
Kader yumağını koptuğu yerden bağlayıp
senin gibi umutla yeniden sarıyorum ...
vazgeçmeden düşlerimden
Tırnaklarımla hayata tutunduğum yerden
Seni daha iyi tanıyorum anne.

Düsmüşsem dalımdan bil ki ben bırakmadım.
Öğrettiğini gibi hep direndim, hep yaşadım .
Senin gibi, yaralarımı hep kendim sardım
Sen yine de kederdeyim bilme
Benim için dua et, ama üzülme
Ve ne olursa olsun
ben ölmeden önce ölme anne
Işte o zaman kırılır kanatlarım
Ben ölmeden önce ölme....
Ayşegül Bahçeci
20 .11.2017
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL