NAZDAROVYA 2

Ne bir çiçek ne de bir bahar
Yapraklar hazanın gecesini görmeden
Sen bütün mevsimlerimi alıp da gittin.
Şimdi hangi gökyüzünün bulutlarını sarsam yaralarıma
Her gece bir başka kanar günahlarım
Ve her gündüzde bir başka sarılır bacaklarıma.
Söyle ,tünermiydim şu köhne meyhanenin masalarına
Canım bu kadar yanmasa.
Bana kızma sakın
Mezesi olmadım hiç bir masanın
Kahretsin..! içimde kör bir inanç
Sana değil bu sadakat
Anamdan bana kalan hamurumun mayası
Bir kez daha doldurun şimdi
Dibine vurduğum şu kirli kadehimi
Son kez kaldırıyorum sana
Nazdarovya...nazdarovya...
İçiyorum yokluğuna .

Bilirmisin bilmem ama
Ben hiç yıkılmadım yokluğunda
Bana sakın acıma.
Şiirler yazdım ,şarkılar dinledim
Dimdik durdum ayakta.
Sigaramın dumanından halkalar yapıp
Kaç kez geçirdim içinden senli zamanı
Her kadehte bir şiir boğdum
Duman yutmuş şu duvarlara kaç şarkı astım ben hiç bilemezsin
Anılarımı meze yaptım
Her yer ölü off of... her taraf ceset dolu
Divanlar kurdum ,gerekçeler sundum
İnfazlar yaptım bilesin, kalemler kırdım
Kadehimi hakim yaptım,
Kültablamı gardiyan
Getirdiler seni bana oturttular masama
Bakamadın gözlerime bee vefasız
Dudak büktün sözlerime.

Şimdi sana vasiyetimdir
Offf of ne zor be söylemesi
Topla bütün ölülerimi
Gerek yok musallaya yatırma
Çırılçıplak göm bir kimsesizler mezarlığına
Kalmasınlar ortada.
Son bir kadeh daha içiyorum
Bütün ölülerime...öldüremediklerime
Nazdarovya...nazdarovya
Ben sarhoşum galiba.

Selma akkaya