BÖBREK NAKLİ OLDUM

Önüm karanlıktı etraf loş idi
Kavak yellerine gönül salandım,
Yaş kemale erdi kalbim boş idi
Sevdi seven gönlü o an bulandım.

Sevgime karşılık sevgiler buldum
Bir fedakâr eşin gönlüne doldum
Dünyanın bahtiyar tek kulu oldum
Seven gönüllerde aşkla kalandım.

Bir gün geldi dünya başa yıkıldı
Teshis konmak için tahlil yapıldı
Dialize girdim alet takıldı
Temizlensin diye kanı salandım.

Böbrekle parelel kalb de ağrıdı
Dengeler bozuldu içim sağrıdı
Sonbaharın sesi bani çağrıdı
Ezrailin insafına kalandım.

.......................................
......................................
......................................
......................................

İSMAİLOĞLU der zorluklar gördüm
İkinci hayatı eşimle ördüm
Eşin böbreğiyle nakilli oldum
Eş verici oldu ben de alandım.
---- 22.04.2011 – Tozkoparan / İstanbul

İsmailoğlu mustafa YILMAZ – İstanbul