saklarım hala günlüğümün arasında
yaşanan acı tatlı ne varsa
sensizliğin yasını tutuyorum
sorgular gibi bakıyor resmin
vaktinden önce soldu bak gülün
dün gibi hatırlarım
ellerin ellerimde gülüyordu gözlerin
gözlerimde canlanır anılar birbir
yanımdaymışsın gibi yaşarım sanki
susmuş dilimiz konuşuyor gözlerimiz
yüzündeki mutluluk yansır tüm bedenine
göz bebeklerinin hapsindeyim
kalp atışlarım hızlanır içimde
saatin tik tak sesleri gibi
kulağına fısıldarken sevdiğimi
kızarmıştı yüzün titremişti bedenin
ürkek bir sesle
bende seni seviyorum demiştin
beraber ilk çayımızı içerken
salaş bir balıkçı kulübesinde
gayrı ihtiyari birleşmişti ellerimiz
geri dönüşü olmayan yola girmiştik
gözlerimiz konuşuyordu artık
geleceğe dair hayaller kuruyorduk
bir adım ötesini göremedik
sihirli bir el dokundu bozuldu büyü
attığımız adımın gerisini getiremedik
uyandık gaflet uykusundan
çıktık düşler ülkesinden
herşey toz pembe değilmiş
yarım kaldı gerçekleşmedi hayallerimiz
sonu olmayan masal gibi bitti
söyle hangi kaf dağının arkasındasın
kardelen çiçekleri açtı mı yeniden
eridimi zirvedeki dağların karı
seslensem duyar mısın
zümrütü anka kuşunun kanadında
bir haber yollar mısın
bizim masalımız mutlu sonla bitmedi
bak izlerin hala silinmedi ...







Refik
08 . 11 . 2017
İstanbul