Ölüme Beş Kala

Ölüme beş kalaydı...kafasi iki elde;
Düşünür; işlenecek daha günah kaldı mı?
Neler etmedi neler? Söyleyin yazıcılar!
Defterinde hepsi de, ömürbillâh kaldı mı?

Doğru gideni tuttu, eğri yollara itti,
Çok masum insanlara ne iftiralar attı.
İşin gücü yoktu da, pişmiş aşa su kattı,
Tüm bunları yaparken kâlbi hiç üzüldü mü?

Adam ekmek derdinde, ansız bir çelme taktı,
Kadın yuva derdinde, günaha itip kaktı.
Yoksulu doyurmadı...bir de yüzlerce yetim
Aç yatarken o toktu, hak yerini buldu mu?

Adam, kaderden düşkün. Dedi "Yetmez az buldum."
Adam öldü ölecek, sade ister bir yudum,
Sularına tuz kattı, içirdi yudum yudum.
Hepsini yaptı da, onun bahtı güldü mü?

Yusufoğlu! Bunları görüp, çok değil, bir az,
Çıkıp da bir gün bile, etmedin mi itiraz?
Nerde...onda para çok; hangi kapıyı açmaz?
Para dediğin, vicdan...bi diyecek kaldı mı?

24.10.2017

Mehmet Semercio