18.10.2017 21:56:37
Görmeliydin gök yarıldı yağmurdan!
Sanki yere indi geldi gökyüzü…
Yazdan kalan tozlar doldu çamurdan;
Esti rüzgâr, aldı geldi son güzü…
Bütün, yanık renkler doldu dallara!
Hüzün çöktü, gönüllere, dillere…
Göçmen kuşlar gitmiş yaban ellere;
Sığırcıklar diyor artık son sözü!
Bir tek yaprak bırakmadı güz yeli!
Kabalaya almış işi besbelli…
Kurutarak taşıyor tüm gazeli;
Bahçelerde hiç görmüyor göz gözü…
Tabiatı, tam bir hüzün kaplamış!
Mevsim, güze hançerini saplamış!
Deli rüzgâr yaprakları toplamış;
Hazan, öyle derin açmış ki izi…
Güz gülleri, goncasında kurumuş!
Dallarını, dermansızlık bürümüş…
Mushaf’ına baktım, gönlü çürümüş;
Solmuş gitmiş, sonbaharın benizi…
Antalya-2017/10
Halil Şakir Taşçıoğlu
ÜSTATLARDAN:
Dağlar, taşlar; yavaş yavaş soğuyor
Kış ayları ufuklardan doğuyor
Bu havalar insanı pek boğuyor
Hüzün çöktü; keyif terk etti bizi.................................................................Mustafa Gül (Hamdi)
Yapraklarda yas ayrılık acısı,
Sonbaharda, tabiatın sancısı,
Göçebedir, bundandır bak tasası,
Sarıyla kızıla verir benizi............................................................................İrfan Yıldırım Çevik
Fark etmez yer yüzü, düzmüş bayırmış
Soyunur ağaçlar, doğa uyurmuş
Hazan ile hüzün, teşrif buyurmuş
Geri de bıraktık, baharı yazı.............................................................................Aşık Lüzumsuz
Bak! Yine sonbahar; ayrılık vakti,
Yaprakların yeri ağaçın dibi.
Sense terkedersin yine yiğidi.
Mazeretin: kader ayırır bizi.....................................................................Mehmet SEMERCİOĞLU
