Ne hale soktular İslamiyeti!
Fikrettikçe akla, taş gelir oldu!
Ezdiler, süzdüler vahdaniyeti;
Andıkça gözlerden, yaş gelir oldu!

Allah’la kandıran müseccel düzen!
O kadar ayyuka çıktı ki üzen…
Her yerde ezilen, her yerde ezen;
Fitne, insanlara baş gelir oldu!

Sohbeti unuttuk, selamı kestik!
Fırsatı bulduk mu, şiddetle estik!
Suçluyu koruduk, suçsuzu astık;
Düşündükçe dünya, boş gelir oldu…

Şeytana uydurma diyoruz ya hep!
Her tarafa doldu, tüm Ebu Lehep!
Birisi baş çoban, kalanı celep;
Akıllara yağlı, döş gelir oldu…

Cehalet hududu aştı da gitti!
Sabırlar kabarıp, taştı da gitti…
Geçim mi, o çoktan şaştı da gitti!
Artık mutluluklar, düş gelir oldu…

Hutbede hiç etmem, cahili arzu!
Öküz, boynuzunda taşır mı arzı?
Döndüğünü kabul etmiyor dürzü;
Duymak bile soğuk duş gelir oldu!

Evamir hep aynı; “örtülsün saçlar!”
Örtündükçe artar nedense suçlar!
Başlar örtük ama açıkta kıçlar!
Erkin aklına hep, puş* gelir oldu…

Düzenin etrafı, tam pişmiş kelle!
Yoğurdu yiyorlar, yumrukla, elle…
Bir yandan okurlar halka mecelle;
Hayat tek onlara hoş gelir oldu…

Antalya-2017/09

Halil Şakir Taşçıoğlu

SÖZLÜK:

Vahdaniyet: Tanrının birliği…
Celep: Kasaplık hayvan alış verişi yapan.
Evamir: Emirler, buyruklar…
*Puş: örtü… Ser/puş: başörtüsü…
Mecelle: Fıkhın muameleye ait bölümü…