ŞEHRİN UYKUSU
Dünyaya gözümü açalı beri,
Dökerim tenimden hem kan hem teri.
"Burası çilingir sofranın şehri"
Diye diye uyuttular bizleri!

Pamuğu dokusun Denizli, İzmir;
Değişmez talihin değişse devir.
"Git dağ başında yetiştir incir."
Diye diye uyuttular bizleri!

Yüz bin kere bıkmadılar boş laftan,
Boş kasayı indirmediler raftan.
"Sen gazoz iç, anlamazsın hoşaftan"
Diye diye uyuttular bizleri!

Hiç konuşmasam da sanma dilim yok.
Derdimi dinleyen bir vekilim yok!
"Bize oy verseniz, size ölüm yok"
Diye diye uyuttular bizleri!

Dağımdan yağ damlar, ovamdan balım,
Kırda şiir yazar en sapkın delim.
"Sivas Kayseri'nin hepsi de âlim."
Diye diye uyuttular bizleri!

Öz yurdunda yaşar itibarı yok,
Derdinden anlayan sadık yâri yok.
"Zehiri içiver, hiç zararı yok"
Diye diye uyuttular bizleri!

Sıcak sular akar, binalar üşür;
Ganimetten kente düşmez bir öşür;
"Halkta para olsa herkes dövüşür!"
Diye diye uyuttular bizleri!

Mazimin sokakta kalmamış izi,
Zeybek yok sayılmış, bükülmüş dizi,
Yırtıcı kurt olma, sen ol bir kuzu.
Diye diye uyuttular bizleri!

Bu yerden " başvekil" çıktı zamanla,
Kestiler sesini yağlı urganla.
"Siyaset neyine oyna babanla."
Diye diye uyuttular bizler!

Kendisini adam sanır gafiller,
Melek oldu o zamanki katiller!
"Bir şey bilmez Ünver gibi cahiller",
Diye diye uyuttular bizleri!