Hz Adem insanlığın hilkat sebebi
Yaşadı imtihanın en çetinini
Kaybetti şeytanla mücadelesini
Ve Rabbinden uzaklığın adresi olan dünyaya gönderildi
....
Heyhat..Ödemesi gereken bir diyet vardı
Dünyanın bir ucuna bırakmıştı canının parçasını
Sahi kürek kemiğinden yaratılmamışmıydı biricik Havvası
Candan öte canandı
Pare pare yürek yangınıydı
Cigerini parçaladı aşk acısı
Divane etti bu ayrılık..
Yandı yandı yandı..
Aramadığı yer kalmadı
Kuşlara ağaçlara dağlara Havvasını anlattı
Acep bir gören var mıydı
Bu yaraya merhem yaratılmışmıydı
Ademe dünya dardı dünya zindandı
Cennetten sonra nasıl zindan olmasındı
Bir de aşk ateşi ayrılık acısı vuslat sancısı çıkmıştı
Sargılara sardı dertli başını
Havvası yanı başında olsaydı
Cennet vatanına duyduğu gurbet sancısı belki biraz azalırdı
Gurbet hüzünlü ,gurbet kavurucu, gurbet acı
Kavuşmadan vatanına bulamazdi bunun ilacını
Hz Adem dertli,matemli ,acılı
Olmuştu yıllanmış bir çınar ağacı
Izdırapla yüklüydü herbir dalı
Yağmurlar bile serinletemiyordu aziz başını
Yoktu Havvası
Yapayalnız birbaşına kalmıştı
Gündüzleri gecenin koynuna doladı
Bulutlar kapkaraydı matem yağdırdı
Ey benim hilkat sebebi babam!
ilk Peygamberim! Acın ne kadar da yürek parçalayıcıydı
Kainattaki varlıklar ne yapsındı
Dua dua ağlamaklılardı
Ellerinden gelen başka birşey var mıydı
Zaman herşeyin ilacıydı
Zaman getirecekti Havvasını
Zaman saracaktı bütün yaralarını
......
Hz Havva ..
Yoktu yanında goncası
Ağladı ağladı ağladı..
Ağıdı meleklerin yüreklerini yakti
Hasret acısı vuslat sancısı meleklerin gözyaşlarina karıştı
Hüzün deryasında çırpındı çırpındı
Ama içindeki azim sanki cennetten inmiş yıllanmış bir şaraptı
Içti içti azminin ve aşkının şarabını
Biran dahi olsun yılmadı
Aşk acısını her öğüne katık yaptı
O anaydı eşti yoldaştı sırdaştı hayat arkadaşıydı
Göz nuruydu elmastı yakuttu pırlantaydı
Hz Ademin gönül yarasıydı
Cennetteki hurisiydi ..
Güzeller güzeli aşk deryasıydı
Nasıl bir güzellikti..
Nasıl bir kadındı..
Bütün güzeller güzelliğini ondan almıştı
Çünkü cennet kadınıydı
Cennetinde dünyanın da biricik anasıydı
Havva Ademsiz napardı
Koca dünya Onu da yutmaz mıydı
Ademini bulmalıydı
Geceleri gündüzleri yol yapmalıydı
Çünkü bu acı dayanılmazdı
Lime lime etmişti canını
Ah bir kavuşsaydı Ademine
Doya doya bir sarılsaydı
Dizlerine başını koysaydı
Ellerini öpüp yanağına bassaydı
Hayaller başucunda ..
Arzuhâli ruhunu rahat bırakmazdı
Aradı aradı yıllar yılları kovaladı
Ah anacığım bu acıya kalbin nasıl dayandı
Yaşanılan aşk acıları hasret sancıları senden mi miras kaldı
Sendeki sabır nasıl bir sabırdı
Tebriklere şayan melekler öpsün alnını
....
Yıllar yılları dert yüklü, keder yüklu hüzün yüklü bir sekilde kovaladı..
....
Asırlar sonra o hasret Arafat dağında vuslatla sona erdi
Arafat dağı Hz Adem'in Hz Havva'nın tovbesinin kabul nişanı
Gözyaşlarının dindiği lâmekan
Acıların yalnizlığin aşk acısının hüznün kederin bittigi yüce dağ

Ayrılık acısı vuslat sancısı
Sevgiliye kavusmak icin verilen sabır savaşı
Aşkın yoğurdugu yürek ağrısı
Artık insan fıtratında hazırdı
Ve ..
Ademoğluna bu duygu Hz Adem'den Hz Havva'dan miras kaldı


İşte ..
Adem Havvasına Havva Ademine kavuştu
O nasıl bir kavusmaydı
Yer gök semavat kainat bayram yaptı
Bulutlar sevinç gözyaşlariyla bereket rahmet lutuf yağdırdı
Melekler bu kutlamaya katıldı

İki yüz yıl günahlarını sırtlarından atmak için
İkisi bir yürek tövbe kucağından ayrılmadı
Rabbin gazabından rahmetine sığındı
Dillerinde bir dua bir tövbe yankılandı
Ey Rabbimiz! Kendimize yazık ettik.
Şayet sen kusurumuzu örtüp, bize merhamet etmezsen, en büyük hüsrana uğrayanlardan oluruz.’ (A'raf, 7/27)
....
Ve..Arındılar günah yükünden
Tövbeleri kabul oldu..
Derman oldu dertlerine Rahman
O ay bu ay ..
MUHARREM AYI
Günahların affolduğu ay..
Ey benim ilk Peygamberim!
Hilkat sebebi babam !
Ey benim güzeller güzeli anam!
Oldu yüzünüz ay..
Yüreğiniz aydın..
Gözünüzaydın ..

Muharrem ayı öyle kutlu öyle mübareksin ki
Hz Adem ve Hz Ademin bayramı yüreğinde yeseren ilk yeşillikti ilk sevinçti
Ve diger muharremler kimbilir neye gebeydi..
Zaman herseyi gosterecekti..
1.Bölüm Sonu